ابو محمد جعفر

ابو محمد جعفر  بن ابوجعفر محمد بن ابوالحسین احمد

محدوده قلمرو علویان

پس از مدتی بر اثر آشوب در بخارا ابوجعفرمحمد بن ابوالحسین احمد آزاد گردید و به طبرستان و گیلان رفت و سپس در سال ۳۱۹ ه.ق به ری نزد مرد آویچ برفت . و مردآویچ از او حمایت کرد . چندی بعد میان ماکان و مردآویچ اختلاف افتاد و مردآویچ ابوجعفر را به عنوان فرمانده سپاه به جنگ با ماکان گسیل داشت اما ابوجعفر در آن جنگ شکست خورد .  و بسیاری از یارانش مقتول شدند . دیری نگذشت که مرد آویچ در اصفهان مقتول شد . ابوجعفر در زمان حکومت رکن الدوله از دنیا رفت . « ابن اسفندیار : ۲۹۴ ، ۲۹۵ –  صابی :۳۸ – مرعشی :۱۵۳- خواند میر : ۲/۴۱۵»

آنگاه یکی از پسران ابوجعفر به نام  ابو محمد جعفر الناصر ، مدتی در بعضی از شهرهای گیلان امارت و حکومت داشت .. مرعشی آورده است که بعضی از سادات به هم برآمدند و هرچند سال یکبار خروج می کردند ، لیکن کار آنها به جایی نمی رسید تا درسال ۳۵۰ ه.ق از گیلان سید الثائر بالله خروج کرد . لذا می توان گقت در عهد ابومحمد جعفر سلسله علویان بطور کلی منقرض گردید . « مرعشی ، تاریخ طبری : ۱۵۳»

طرح گرافیک سردر گنبد علویان ترسیم توسط نگارنده

منابع :

مرعشی ، تاریخ طبرستان ، و رویان ومازندران به کوشش محمد حسین تسبیحی ، تهران ، ۱۳۴۵ شمسی

طبری ، محمد ، تاریخ الرسل والملوک ، بیروت ، ۱۴۰۷ ه.ق

تاریخ جامع ایران  ، جلد هفتم ، صادق سجادی ، تاریخ علویان

تحقیق و پژوهش : مهدی صبور صادقزاده