علی بن مسعود بهاء الدوله

علی بن مسعود بهاء الدوله

بنابر روایت ابن بابا ، مودود پسر پنج ساله اش مسعود را در آخرین لحضات زندگی به جانشینی برگزید که گویا چهار روز بیشتر دوام نیاورد و بزرگان حکومت ، ابوالحسن علی بن مسعود را برتخت نشاندند . «مجمع التوارخ : ۴۰۵ ، ۴۸۲ ، ۴۲۹- ابن اثیر:۹/۳۸۲ – منهاج سراج : ۱/۲۳۵- شبانکاره ای : ۱۸۸- خواندمیر – ۱۱۶ ، ۱۱۷- حمدالله مستوفی : ۳۹۳»

پرچم غزنویان

ابن اثیر آورده است  : شهاب الدوله مودود در اثر بیماری قولنج چشمی جان داد و پس از او پسرش بر اورنگ فرمانروایی نشست . او پنج روز ببود که مردم از او روی گرداندند و به عمویش ، علی بن مسعود بهاء الدوله پیوستند . مودود هنگامی که بر سر کار آمده بود ، عمویش عبد رشید بن محمود را دستگیر کرد و در دژ مَدین بر سر راه بُست به زندانش افکند .

همینکه مودود درگذشت . وزیرش با سپاه بدان دژ نزدیک شده بود . عبد رشید از دژ فرود آمد و آن سپاه را به فرمانبری از خود خواند . سپاه پذیرفتند و همراه او به غزنه بازگشتند و چون به غزنه نزدیک شد ، علی بن مسعود از آنجا گریخت و عبد رشید بر اورنگ نشست و کار برای او سامان یافت و لقب شمس الدین الله سیف الدوله بدو دادند . برخی نیز لقب او را جمال الدوله دانسته اند . بدین ترتیب خداوند شر مودود را از داود بداشت و این همان کامیابی است که دشمنان را بدون جنگ افزار و سپاه از پای در می آورد . «تاریخ کامل ، ابن اثیر ، ج۱۳، ص۵۸۰۰»

تنگ-مفرغی-مکشوفه-از-خزاسان-دارای-کتیبه-به-خط-کوفی-ونسخ-سده-چهارم-ه.ق-موزه-ملی-ایران

منابع :

تاریخ کامل ، نوشت، عزالدین ابن اثیر ، برگردان ، حمید رضا آژیر ، جلد سیزدهم ،  انتشارات اساطیر ، ۱۳۷۹ خورشیدی

تحقیق و پژوهش : مهدی صبور صادقزاده